Sancties en rechtsmiddelen

Bij een eerste dopingovertreding wordt een sanctie opgelegd die kan variëren van een waarschuwing tot vier jaar schorsing, afhankelijk van meerdere factoren (waaronder de stof waarop de sporter positief test en de mate van schuld van de sporter). Herhaalde overtredingen van het dopingreglement kunnen levenslange uitsluiting tot gevolg hebben. De speler heeft in uitzonderlijke omstandigheden wel bepaalde mogelijkheden om de sancties naar beneden bijgesteld te krijgen.

Uitzitten schorsing

In de periode dat een speler geschorst is, mag hij of zij niet deelnemen aan wedstrijden, trainingen of activiteiten van de KNLTB. Indien de dopingovertreding binnen wedstrijdverband heeft plaatsgevonden, leidt dit tevens tot diskwalificatie van het behaalde individuele resultaat in die wedstrijd en dienen het eventuele prijzengeld, medailles en punten te worden ingeleverd. Deze sancties worden door alle andere sportbonden en de ITF, ATP en WTA overgenomen. Een sporter kan dus ook niet uitkomen voor een andere sportbond. Indien twee of meer sporters binnen een team een dopingovertreding hebben begaan, is het mogelijk dat het gehele team wordt gediskwalificeerd of op andere wijze wordt gesanctioneerd.

Dopingovertreding

Indien een speler tijdens een wedstrijd een dopingovertreding heeft begaan, dan zullen altijd automatische sancties worden opgelegd. Dit is ongeacht of bewezen kan worden dat de sporter geen schuld heeft aan de overtreding. Het resultaat van desbetreffende sporter zal uit het klassement worden geschrapt en eventueel behaalde medailles, punten of prijzengeld zullen moeten worden ingeleverd. Ook is het mogelijk dat een heel team wordt gediskwalificeerd als blijkt dat binnen het team meerdere sporters een dopingovertreding hebben begaan.

Rechten van de sporter

Behalve de op te leggen straffen, staat in de Code tevens uitgebreid beschreven wat de rechten van een sporter zijn. Zo heeft een sporter de mogelijkheid in beroep te gaan tegen een opgelegde straf. Naast de sporters zelf kunnen ook andere betrokken partijen in beroep gaan, zoals de (internationale) sportbond, de organisatie met verantwoordelijkheid voor de uitvoering van dopingcontroles, het IOC en WADA. Afhankelijk van het niveau van de sporter kan beroep worden aangetekend bij de KNLTB, bij de ITF, of bij het Court of Arbitration for Sport (CAS) in Zwitserland.

Indien een sporter een arbitragezaak wil aanspannen, omdat alle beroepsmogelijkheden uitgeput zijn, is het belangrijk om te weten of de sporter gekwalificeerd is als nationale of als internationale sporter. De internationale spelers kunnen alleen terecht bij het Court of Arbitration for Sport (CAS), terwijl de nationale spelers zich in eerste instantie dienen te wenden tot de KNLTB.