September is een bijzondere maand voor ons. We zijn namelijk gestart met ‘Nederland Tennisland. Iedereen doet mee.’, een nieuwe positionering van tennis. Misschien heb je de kick-off hiervan met Kiki Bertens en Robin Haase op hun oude middelbare school wel voorbij zien komen. Met Nederland Tennisland willen we aan heel het land laten zien dat tennis echt een grote sport is, voor iedereen. Een sport met een rijke traditie ook, zowel nationaal als internationaal.
We zijn een grote sport, we zijn de tweede georganiseerde sport van Nederland. En als er een miljoen mensen tennissen, dan kun je er gerust van uitgaan dat je een doorsnee van de samenleving te pakken hebt. Dat is ook logisch, want of je nu jong of oud bent, jongen of meisje, blond of donker, iedereen kan het. Dat geldt ook voor mensen met een beperking. Als je in een rolstoel zit, kun je gewoon meedraaien in de competitie.
Dit verhaal brengen we in beeld met spotjes waarin ‘gewone’ tennissers figureren. We hebben geen modellenbureau ingeschakeld, we hebben tennissers gevraagd zichzelf te melden. Daar hebben we enorm veel respons op gehad. We hebben het verhaal van een jongetje, een jonge dame die net 1 jaar tennist, een oudere man, iemand met een handicap, een voetballer die is gaan tennissen; kortom mensen van divers pluimage zijn geportretteerd. De eerste shoots hebben plaatsgevonden, er zitten mooie verhalen achter. De komende maanden en ook volgend jaar gaan we nog veel meer herkenbare tennissers in beeld brengen.
Vroeger werd er meer op straat getennist. Mijn ouders hadden vroeger een schuurtje naast het huis, daar heb ik eindeloos tegenaan staan timmeren, net zolang totdat de buren het zat waren. Dan stopte ik even en de volgende dag ging ik weer vrolijk verder. We willen samen met 1.650 verenigingen mensen aanmoedigen om vooral weer overal te tennissen. Binnen Nederland Tennisland lanceren we daarom Tenniskrijt;
Het idee daarachter is dus dat je overal kan tennissen, je hebt niet per se een tennisbaan nodig. Als je een muurtje hebt, zet je er een krijtstreep op en dan kun je ook tennissen. Of je kalkt wat lijnen op het schoolplein, dan heb je een veldje. Op het strand kun je beachtennissen, ook heel gaaf.
We willen met deze aangescherpte positionering van tennis het juk van bescheidenheid van ons afgooien. We zijn in mijn ogen lange tijd wat te stil en introvert geweest. Volledig ten onrechte. Tennis is groot en dat willen we uitdragen. Metaforisch gesproken willen we dat straks iedereen een tennisracket in de gang heeft staan. We beogen hiermee ook de verenigingen te helpen. Niet alleen door landelijk meer aandacht voor tennis te realiseren, maar we stellen de campagnematerialen ook aan de verenigingen beschikbaar, zodat zij ze zelf kunnen gebruiken. Samen met verenigingen zullen we initiatieven opzetten om tennissen nog laagdrempeliger te maken, waardoor meer mensen gaan en blijven tennissen. We moeten tennis ‘makkelijker’ maken zodat echt iedereen mee kan doen. Daarmee werken we ook nog mee aan een maatschappelijke ambitie; als iedereen tennist, wordt Nederland weer een stukje gezonder en fitter.
Dus wat ik hoop is dat tennis weer steviger op de kaart komt te staan. En dat we samen met de verenigingen en tennisleraren als grootste ambassadeurs alle Nederlanders uitdagen: pak het tennisracket (weer) op. Of het nou op een baan is, tegen een muurtje of op het strand, dat maakt niet uit. Ga tennissen!
Nederland Tennisland. Iedereen doet mee.
Erik Poel
Algemeen Directeur KNLTB
