Online Team Meeting

Column Erik Poel: ‘Op afstand maar toch dichtbij’

Dit voorjaar heb ik een kort filmpje gemaakt waarin ik door mijn zweetband, FILA-shirt en houten Donnay racket behoorlijk goed op Björn Borg leek – zonder zijn lange manen, dat dan wel. Dat deed ik niet om ook eens het gevoel van onoverwinnelijkheid van een absolute topspeler te hebben. Nee, het filmpje was onderdeel van een online tennisquiz met collega’s bij de KNLTB waarbij sommigen een bekende tennisspeler uitbeeldden.

Dat deden we natuurlijk niet voor niks. Sinds de lockdown in maart is thuiswerken ook bij de KNLTB de norm en zien we elkaar vooral digitaal, op het scherm van onze laptops of tablets. Even in het voorbijgaan vragen hoe het gaat, of de ander in het weekeinde fijn heeft getennist of padel gespeeld, is er bijna niet meer bij. Door de online quiz hadden we weer op een ludieke manier contact. Eindelijk eens geen Teams-overleg waarin enkel agendapunten worden afgevinkt.

Het is in deze bijzondere tijd juist belangrijk om contact te houden. Dat geldt voor mij en mijn collega’s, maar ook voor verenigingen met hun leden en voor leraren met de spelers die bij hen trainingen volgen. Zonder contact verwatert de onderlinge band. We komen los van elkaar te staan. Zeker leden van een vereniging zullen zich dan afvragen waarvan ze nog lid zijn. Ze ‘zien’ hun vereniging niet, spreken er niemand.

Wij onderhouden op verschillende manieren contact met onze leden en de verenigingen. Allereerst is er het Centre Court Magazine en E-Zine, waarmee we verenigingen van actueel advies en inspiratie voorzien. We organiseren webinars waarin honderden deelnemers worden bijgepraat over telkens wisselende onderwerpen zoals het opstarten van jeugdtennis of het verbeteren van de communicatie. Het digitaal jaarcongres staat al in de steigers. Onze accountmanagers, die eerder bij de verenigingen over de vloer kwamen, houden nu digitale bijeenkomsten. We hebben via tientallen WhatsApp-groepen razendsnel contact met de verenigingen binnen een Kring; daar hebben we de afgelopen tijd veel profijt van gehad op momenten dat we snel veranderingen in de coronaregels moesten doorgeven. En via nieuwsbrieven en op onze socialmediakanalen houden we tennis- en padelliefhebbers betrokken. Daar bieden we informatie over de laatste coronamaatregelen en delen we onze passie voor tennis en padel met leuke verhalen, tips, video’s en challenges.

Ook het contact tussen de medewerkers van de KNLTB bleef sterk. Naast de online tennisquiz organiseerden we meer leuke activiteiten. We speelden online bingo, deden samen digitale work-outs of daagden elkaar uit met challenges. Elke dag kwam er wel een filmpje voorbij van iemand die vanuit zijn slaapkamerraam een tennisbal precies in de barbecue van zijn buurman serveerde. En soms verstuurden we, heel ouderwets, een leuke attentie naar onze medewerkers.

Het klopt dat deze alternatieven bijna allemaal digitaal zijn, maar dat is wat nu voorhanden is. Ik zou verenigingen daarom willen adviseren de digitale infrastructuur op orde te krijgen en bewust het contact te zoeken met de leden, via nieuwsbrieven, mails, sociale media of andere (online) activiteiten. Verenigingen kunnen gebruik maken van de KNLTB ClubApp om landelijk en verenigingsnieuws te pushen naar de leden. Wellicht kunnen ze ook een rol spelen in het vinden van een tennismaatje voor nieuwe leden. En dan zijn er nog genoeg voorbeelden (online) te vinden die makkelijk zijn te kopiëren. Ik heb hierboven ook al enkele voorbeelden genoemd.

We zijn superblij en trots dat afgelopen zomer veel mensen de weg naar de tennis- en padelverenigingen hebben gevonden. Met z’n allen moeten we ervoor zorgen dat zij warm ontvangen worden en zich thuis voelen op de club. Ik weet, dat gaat niet vanzelf nu wedstrijden niet mogelijk zijn en het clubhuis gesloten blijft. Wees dus bewust van het belang van contact en besteed daar voldoende aandacht aan. Investeer in de betrokkenheid en binding van je leden met de club. Als we dat voor elkaar krijgen, blijft de vereniging de fijne plek waar iedereen graag blijft komen. Kortom, op afstand, maar toch dichtbij!